ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ား တတိယအၾကိမ္စည္းေဝးၾကျခင္း

လသာ ၁၉ လမ္း၊ အိုေကဘီယာဆိုင္ အေပၚထပ္။

ကၽြန္ေတာ္တံခါးကို တြန္းဖြင့္ျပီးဝင္လိုက္ေတာ့ ေဟာင္ေကာင္အက္ရွင္ကားေတြထဲကလို ေဆးလိပ္မီးခိုးမ်ား၊ ရယ္သံမ်ားက ဆီးၾကိဳေနသည္။ မီးခိုးမ်ားထဲ ျပဴးျပီးသားမ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ျပဴးျပဲရွာလိုက္ေတာ့ … ေတြ႔ပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ား။ မ်က္ႏွာတစ္ဝက္ေလာက္က နဖူးျဖင့္ျပည့္ေနေသာ (ကုိ)ေနဘုန္းလတ္၊ မ်က္လံုးမ်ားပိတ္ေအာင္ ရယ္ေနေသာ (ကုိ)စိုးေဇယ်၊ မ်က္လံုးေမွးမ်ားကို မနည္းဖြင့္ထားေသာ (ကို)ဘလာေဂါက္ … အဲ … ေက်ာေပးထားတာ ဘယ္သူပါလိမ့္။ ေအာ္… ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ … ယပ္ေတာင္ ၂ ေခ်ာင္း ေခါင္းမွာကပ္ထားသလို ကားေသာနားရြက္မ်ားပိုင္ရွင္ (ကို) တက္ တက္ တက္ တက္စလာၾကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတြ႔ေတာ့ သြားၾကဲၾကီးမ်ားေပၚေအာင္ မလွမပျပံဳးရင္း ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ဘီယာတစ္ဂ်ားနဲ႔ ၈ ပက္တစ္ျပား ထက္ပိုင္းက်ဳိးေနျပီျဖစ္တဲ့ဝိုင္းကို မနည္းမီေအာင္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီမွာ နည္းနည္းစျပီး စိုျပည္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး စိတ္ထားေကာင္းၾကပါတယ္။ ကိုရန္ေအာင္ပိုက္ဆံ ၆ ေသာင္းကုန္မွာစိုးလို႔ သတ္သတ္လြတ္ အျမည္းေတြပဲစားၾကပါတယ္။ ( ၃ ေသာင္းခြဲပဲ ကုန္တယ္ကိုရန္ေရ)

ေျပာရဦးမယ္ဗ်ဳိ႕။ ဘယ္သူရိွမလဲ ... မ်က္မွန္ၾကီးနဲ႔ တက္စလာေပါ့။ တိုက္ဂါးက ဘီယာမယ္ေလး အိမ္သာထဲဝင္သြားတာကို အတင္းလိုက္ဝင္တယ္ေလ။ မူးလို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ်ဳိ႕။ မူးျခင္ေထာင္ေထာင္ျပီး ဝင္သြားတာမ်ား နားရြက္ကားကားၾကီးေတြကို နီလို႔။ သူက အၾကံသမားဗ်။ စထိုင္ေဟ့ ဆိုကတည္းက အိမ္သာကို မ်က္ႏွာမူျပီး ထိုင္တာ။ သူလည္း အိမ္သာထဲလိုက္ဝင္ေရာ ဟုိက အေျပးတပိုင္းနဲ႔ ေျပးထြက္လာရတာေပါ့။ ကိုတက္ၾကီးလည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္လာတယ္။ သူ႔အၾကံဦးသြားတယ္ဆိုျပီး ကိုေနဘုန္းလတ္က လိုက္ဝင္ေသးတာ။ ဘာမွမေတြ႔လို႔ ပုပ္သိုးျပီးျပန္ထြက္လာတယ္။ အဲဒီ မ်က္မွန္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ မလြယ္ေၾကာင္းပဲ။ (ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေနာက္ဆိုလိုက္ေသာက္ဦးမလား)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔စုစုစည္းစည္းနဲ႔ စည္ကားေနတုန္း ေဘာင္းဘီလက္ရွည္ၾကီး ဒူးေခါင္းနားအထိပင့္ျပီး မိုးရြာၾကီးထဲ ဟုိဆိုင္ဝင္ ဒီဆိုင္ထြက္ လိုက္ရွာေနတဲ့ ေရာင္ရင္းတစ္ေယာက္လည္း ရိွေသးတယ္။ သူ႔မွာ ေသာက္ခ်င္လြန္းလို႔မွ အာေတြေစးလို႔။ အစက ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ေသာက္မယ္ဆိုျပီး ဆိုင္ေျပာင္းသြားေတာ့ သူ႔ကိုလွမ္းမေျပာမိလို႔ေလ။ ၁၉ လမ္းနဲ႔ ၂၉ လမ္းမ်ားမွားလားဆိုျပီး ၂၉ လမ္းသြားရွာ၊ ဟုတ္ေသးပါဘူး ပန္းဆိုးတန္းက “ေက်ာ္” လားဆိုျပီးလည္း သြားရွာေသးရဲ႕။ မေတြ႔ေတာ့တင္းျပီးျပန္သြားတာ။ ဖံုးဆက္တာျမန္လို႔ ေရာက္လာတာ။ သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚက ပုန္းေရွာင္ေနသူ ကိုညီလင္းဆက္ပါပဲဗ်ာ။ သူ႔ကိုလည္း မွီေအာင္ျမန္ျမန္လိုက္ခိုင္းရတယ္။ Level မညီရင္ စကားေျပာလို႔ မေကာင္းဘူးေလ။ မွီတယ္ဗ်ဳိ႕။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုေဂါက္တို႔ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနျပီေလ။ ထံုးစံအတိုင္း ... ဘဲေလးေတြေကာင္းလာရင္ ေကာင္မေလး အေၾကာင္းေတြေပါ့ဗ်ာ။ (ဟဲ..ဟဲ ... သိခ်င္ရင္ ေမးလ္ပို႔ျပီးေမးပါ ... ကိုေနဘုန္းလတ္က .. ဘယ္သူ႔ကို ... ကိုညီလင္းဆက္က ... ထားဝယ္က ေကာင္မေလးဆိုလား ... ဘာဘာညာညာေပါ့ေလ) ကိုေဂါက္ေတာ့ သူ႔ကိုေယာကၡမ ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းေတြ ရင္ဖြင့္ပါေလေရာ။ ကိုစိုးေဇယ်ကေတာ့ ေခါင္းေတာင္မေမာ့ေတာ့ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ခြက္တိုက္ဆုေတာင္းစကားကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တက္ထားတဲ့အထဲက “ေဆာ္ၾကည္ အေၾကြးေက် ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေသ အလုပ္မလုပ္ပဲ ခ်မ္းသာပါေစ ” ဆိုတာပဲေပါ့ဗ်ာ။ ကိုညီလင္းဆက္က ေတြးေတြးဆဆနဲ႔ ေျပာေသးတယ္ - အလုပ္မလုပ္ပဲ ခ်မ္းသာရင္ ေကာင္းမယ္ဗ်ာ ဆိုပဲ။

အခုလို ဘီယာေသာက္ေနေပမယ့္ စာအုပ္အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြလည္းခ်လိုက္ပါတယ္။ သေဘာတူ မတူကို မဲမေပးေတာ့ပါဘူး။ ဒါအတည္ပါပဲ။ ဗီတိုအာဏာပဲ။ ကဲ ... ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ကိုၾကည့္ပါဦး။

(၁) စာအုပ္ကို စကၠဴေပၚတြင္ပံုႏွိပ္မည္။
(၂) စာလံုးမ်ားသည္ ဗမာစာျဖစ္ရမည္။ အနက္ေရာင္မွင္ႏွင့္ ဝိုင္းေအာင္ေရးထားရမည္။
(၃) စာအုပ္သည္ ေလးေထာင့္ျဖစ္ရမည္။
(၄) စာအုပ္သည္ ဂ်ာနယ္ကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ ခ်ဴပ္ထားရမည္။

ဒါကို မည္သူမွ ျငင္းခြင့္မရိွေၾကာင္း တစ္ခါတည္း ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

မိုးလည္း ခ်ဳပ္ေရာ၊ ေငြလည္းကုန္၊ လူလည္းမူးေနတာနဲ႔ ျပန္မယ္လုပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက စေတာ့တာပါပဲ။ ကိုဘလာေဂါက္က ေညာင္းလို႔တဲ့ ... ဘယ္သြားမယ္ဆိုလား။ ကိုစိုးေဇယ်ကလည္း မျပန္ေသးဘူးတဲ့။ ကိုဘလာေဂါက္ပူတာနဲ႔ ကိုညီလင္းဆက္လည္း ၂၁ လမ္းကို ေျပာင္းျပန္ေမာင္းပါေလေရာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုေဂါက္ကို ကိုစိုးေဇယ်အိမ္မွာ ခ်ထားျပီး ကိုညီလင္းဆက္က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကိုေနဘုန္းလတ္ကို ျပန္ပို႔ပါတယ္။ (ကိုယ့္ဟာကိုယ္မွ မျပန္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျခလွမ္းမမွန္ေတာ့ဘူး။ ကိုေနဘုန္းလတ္ကလည္း ဖံုးဆက္လိုက္ရမလား ဆိုတာခ်ည္းပဲ) လမ္းေရာက္ေတာ့ ကိုတက္စလာက စျပန္ေရာ။ ေရခ်ိန္မကိုက္ေသးလို႔ နည္းနည္းထပ္ခ်ဦးမယ္တဲ့ေလ။ ကိုညီလင္းဆက္က သူနဲ႔လုိက္ခဲ့ - ထပ္သြားမယ္လို႔ ဖိတ္ေခၚေတာ့မွ လွ်ာသပ္ျပီးျငိမ္သြားေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ဆင္းသြားေတာ့ ကိုတက္စလာလည္း ကိုညီလင္းဆက္နဲ႔ ျပန္ပါသြားတာ... ဘာေတြျဖစ္ကုန္လဲမသိေတာ့ေၾကာင္း...

(သူငယ္ခ်င္းအေပါင္း ေပ်ာ္ေစေၾကာင္း ေရးထားတာပါ။ သာေစနာေစ စိတ္နဲ႔ေရးထားတာမဟုတ္ဘဲ တခ်ဳိ႕ဟာေတြက အပို္ဆာဒါးေတြထည့္ထားတာပါ။ ၉၉.၉၉% ကေတာ့ အမွန္ေတြေနာ္။ ကိုယ္ေရးတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို ဖြထားတာေပါ့ဗ်ာ။ အမွတ္တရပါ)