High School တက္ေနေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ကစျပီး ဗမာျပည္က တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေဟာင္းႏြမ္းစျပဳေနျပီျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္အေဟာင္းနဲ႔ တကၠသိုလ္ၾကီးေတြအစား ႏိုင္ငံေတာ္က အသစ္ေဆာက္လုပ္ေပးတဲ့ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီ တကၠသိုလ္ၾကီးေတြမွာ တခမ္းတနား ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ရခဲ့ၾကပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္အစား ဒဂံုျမိဳ႕သစ္ေျမာက္ပိုင္းက ဒဂံုတကၠသိုလ္နဲ႔ သန္လ်င္က တာဝ အေရွ႕ပိုင္းတကၠသိုလ္္၊ အင္းစိန္ YIT နဲ႔ GTI အစား သန္လ်င္ျမိဳ႕စြန္ ထမလံုရပ္ကြက္က သန္လ်င္ GTC နဲ႔ ေမွာ္ဘီအလြန္က GTC ေက်ာင္းေတြ၊ လႈိင္ကြန္ပ်ဴတာေကာလိပ္အစား ေရႊျပည္သာျမိဳ႕နယ္ ေလွာ္ကားဥယ်ာဥ္အနီးက UCSY စတဲ့ ေက်ာင္းအသစ္ေတြကို တက္ေရာက္ခြင့္ရၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းအဝင္ မုခ္ဦးေတြ၊ ပင္မအေဆာင္ေတြနဲ႔တင္ ဘယ္လ္ိုအဆင့္အတန္းရိွတဲ့ ေက်ာင္းၾကီးေတြဆိုတာ သိသာေစပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္ေလာက္ကစျပီး အရင္အထက္တန္းေက်ာင္းေတြလိုပဲ Uniform ဆင္တူဝတ္စံုေတြကို တခ်ဳိ႕ေသာ တကၠသိုလ္ေတြမွာ ျပန္လည္ဝတ္ဆင္ခြင့္ရၾကျပန္ပါတယ္။ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္းကိုျပတဲ့ ဒီ Uniform ဝတ္တဲ့ အေလ့အထကို အေျခခံပညာသင္ၾကားတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြ အဆင့္အထိပဲ ဝတ္ေလ့ရိွေပမယ့္ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ အဆင့္ျမင့္ပညာလို႔ေခၚတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားၾကီးေတြ၊ ဂုဏ္ထူးတန္းေက်ာင္းသားေတြ၊ Master တန္းေက်ာင္းသားၾကီးေတြ ပါ အခုဆို အက်ၤ ီအျဖဴဆင္တူ၊ လံုခ်ည္ ထမီဆင္တူနဲ႔ State ေက်ာင္းရဲ႕ အန႔ံအသက္ေတြ ျပန္လည္ခံစားေနၾကရပါျပီ။ စိတ္ထဲမွာ ငါတို႔ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေတြလို႔ ျပန္ထင္ခြင့္ရေစခ်င္လို႔ လို႔ထင္ပါတယ္။

Uniform နဲ႔တင္ State ေက်ာင္းလို႔မထင္ခ်င္သူမ်ားအတြက္ အခုဆို UCSY လို႔ေခၚတဲ့ ရန္ကုန္ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္မွာ ပိုမိုတင္းက်ပ္တဲ့စည္းကမ္းေတြနဲ႔ State ေက်ာင္းေတြကို မလြမ္းလြမ္းေအာင္ လုပ္ထားပါတယ္လို႔ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ႏိုင္ငံျခားမီဒီယာတစ္ခုကို ေျဖထားတာကို ဖတ္လိုက္ရပါေသးတယ္။ အရင္က ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ ၉ နာရီျဖစ္ေပမယ့္ အခု ၈ နာရီကိုေျပာင္းလိုက္ပါတယ္တဲ့။ နည္းနည္းေဝးတဲ့ေနရာက လာရတဲ့ေက်ာင္းသားေတြက မနက္ ၆ နာရီကတည္းက အိမ္ကထြက္ရပါတယ္တဲ့။ ထြက္ေပါ့ဗ်ာ … ပညာရွာပမာ ခရီးသြားတဲ့။ ၈ နာရီ ၁၅ ဆိုတာနဲ႔ ေက်ာင္းျခံဝန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ကားေတြကို ေက်ာင္းေပါက္မွာ ရပ္ထားခဲ့ရျပီး လမ္းေလွ်ာက္၀င္ရပါတယ္္တဲ့။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ တံခါးဖြင့္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳဘူးသူ ေက်ာင္းေနာက္က် ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကလည္း ေျပာပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ စည္းကမ္းဗ်ာ။ တကယ့္ကို ကေလးတန္းေတြလိုပါပဲ။ တကယ္ဆို ျခံဝန္းေရွ႕မွာ ထိုင္ထလုပ္ခိုင္းတာတို႔၊ ၁၅ မိနစ္လက္ေျမွာက္ေနတို႔ စတဲ့ ဒဏ္ေလးေတြနဲ႔ဆို ကေလးေက်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ပိုတူမွာပါ။ အခုဟာက တံခါးဖြင့္မေပးဘူး ျပန္ဆိုတာက တကၠသိုလ္ရုပ္ နည္းနည္းေပါက္ေနေသးတယ္ေလ။ အဲ … ပိုေကာင္းတာရိွေသးတယ္။ ထမင္းစားခ်ိန္ကလြဲျပီး က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ Canteen (ကေလးေတြေခၚသလို မုန္႔ေစ်းတန္းေပါ့ေလ) မွာ ဘယ္ေက်ာင္းသား၊ ဘယ္ဆရာမွ မရိွရဘူးဆိုပဲ။ ဒါက လိုတယ္ဗ်ာ။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကန္႕သတ္ခ်က္ပဲ။ မဟုတ္ရင္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ ထင္ေနဦးမယ္။ ဒါမွ တကယ့္ State ေက်ာင္းပံုစံစစ္စစ္ပါ။ တစ္ခုေတာ့ထူးတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြလာမွာစိုးလို႔ ဆရာမေတြက ကင္းေစာင့္ေနရတယ္ဆိုပဲ။ အားေတာင္နာတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ State ေက်ာင္းအဆင့္ အေျခခံပညာအတန္းေတြကို လြမ္းမွန္းသိလို႔ မတူတူေအာင္ ကူညီၾကတာကိုေလ။

အဲဒီ UCSY မွာပဲ တျခားတကၠသိုလ္တစ္ခုက မာစတာလာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔လည္းရိွပါေသးတယ္။ သူတို႔အဖြဲ႔ကေတာ့ မွန္အနက္ကားေတြန႔ဲ ေက်ာင္းေရာက္လာရင္ အခ်ိန္မေရြးဝင္ခြင့္ရၾကပါတယ္တဲ့။ ဒါကိုဘာလို႔ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကသလဲ မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းေတြမွာလည္း ဒီလိုအခြင့္ထူးခံ ေက်ာင္းသားေတြရိွတာပါပဲ။ ဝမ္းေလွ်ာေနတဲ့သူတို႔၊ ေခြးကိုက္ခံရတဲ့သူတို႔၊ အိမ္မွာ အသုဘျဖစ္တဲ့သူတို႔ဆို ေနာက္က်ျပီးဝင့္ခြင့္ရဘူးၾကပါတယ္ေလ။ အခုလည္း ဒီလိုပဲေပါ့။ ဒီမွန္အနက္ကပ္ကားထဲမွာ ဘယ္လိုအားနည္းခ်က္ရိွတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးေတြပါလာမွန္း ေဘးလူကဘယ္သိမလဲ။ သူတို႔ဆို သနားစရာ။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားစတုိင္ နည္းနည္းရသြားတယ္။ က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကမွ ၾကီးေကာင္ၾကီးမားနဲ႔ ကေလးဘဝ ျပန္ခံစားခြင့္ရၾကတယ္ေလ။ ေနာက္ဆို ေက်ာင္းေလ့က်င္းခန္းစာအုပ္ေတြ ဆရာဆီတင္ခိုင္း၊ ျပီးရင္ စာအုပ္ေရွ႕ဆံုးမွာ ေတာ္၊သင့္၊ညံ့ စတဲ့ မွတ္ခ်က္ေလးေတြေပး၊ လစဥ္ Report Card ကို မိဘေတြကို လက္မွတ္ထိုးခိုင္း၊ အတန္းခ်ိန္ေတြထဲမွာ ကာယနဲ႔ အိမ္တြင္းမႈ တစ္ခ်ိန္တိုး၊ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ကမာၻမေၾကဆို … ဒါဆိုပိုေတာင္ ေကာင္းလာမယ္ေနာ္။ စမ္းၾကည့္သင့္တယ္ဗ်။ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေတြကို အသက္ကန္႔သတ္ေပးရမယ္။ အသက္ ၁၀ ႏွစ္ေအာက္ပဲ ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ေပးလိုက္ဗ်ာ။ မဟုတ္ရင္ တကၠသိုလ္ေတြမွာ အေျခခံပညာအရသာျပန္ခံစားႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနတဲ့ ေစတနာကို နားမလည္တဲ့သူေတြက အခုလိုပဲ ဝန္ၾကီးဆီစာတင္မယ္၊ ဟိုလူတိုင္မယ္၊ ဒီလူတိုင္မယ္နဲ႔ လုပ္ၾကဦးမယ္ေလ။ ခ်ာတိတ္ေလးေတြပဲထားလိုက္ဗ်ာ။ ႐ႈပ္တယ္ !