Blog မ်ားကို ျဖတ္သန္းျခင္း

ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းမ်ားျဖင့္ Publish လုပ္မည့္ Myanmar Blog Book အတြက္ စာမူၾကမ္းမ်ားကို လာမည့္ ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔ေနာက္ဆံုးထား၍ သတ္မွတ္ထားေသာ Blog တြင္ တင္ေပးထားရမည္ျဖစ္သည္။ စာအုပ္ထုတ္လုပ္ေရး အမာခံ Blogger မ်ား၏ တာဝန္ေပးခ်က္အရ ကၽြန္ေတာ္က မ်ားလွစြာေသာ Blog မ်ားထဲမွ ၇ ခုကို တာဝန္ယူ ဖတ္ရႈေပး၍ သင့္ေတာ္ေသာ စာမူၾကမ္းမ်ားကို ပိုင္ရွင္ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တင္ျပေပးရမည္ျဖစ္သည္။ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ရေသာ Blog မ်ားမွာ
- http://generation96.blogspot.com/
- http://gyittu.blogspot.com/
- http://hay-mar.blogspot.com/
- http://heinnge.blogspot.com/
- http://hohodidi.blogspot.com/
- http://htetyeemon.blogspot.com/
- http://htoolaminn.blogspot.com/ တို႔ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္ Blog စေရးခါစက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စိတ္ထဲရိွတာေတြကိုသာ ေရးေနျဖစ္သည္။ သူမ်ား Blog မ်ားကို သြားေရာက္ဖတ္႐ႈျခင္း၊ အတုယူျခင္းအလြန္နည္းသည္။ မ ၉၉၊ ကိုေမာင္လွ၊ ကိုညီလင္းဆက္ တို႔၏ Blog မ်ားကိုသာ အေရာက္မ်ားလွသည္။ သို႔ေသာ္လည္း Comment ေရးရေကာင္းမွန္းလည္းမသိ၊ Cbox မွတဆင့္ မိတ္ဖြဲ႔ရေကာင္းမွန္းလည္းမသိ။ တိတိက်က်ေျပာရလွ်င္ ထို Blog Community သည္ယခုေလာက္ ေမာင္ႏွစ္မ စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ခရီးဆက္ေနၾကမွန္းပင္မသိ။ ကၽြန္ေတာ့္လိုပင္ ကိုယ္ထင္ရာကိုယ္စိုင္းေနၾကသည္ဟု ထင္မိသည္။ ထို႔အျပင္ အေရးအသားေကာင္းေသာ Blogger ၾကဲပါးလွသည္ဟုလည္း ေဝဖန္မိသည္။

ကၽြန္ေတာ္၏ အဆိုပါေပါေၾကာင္ေၾကာင္အျမင္မ်ားသည္ Blog Book ထုတ္ေဝေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲတက္အျပီးတြင္ လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေလသည္။ ျမန္မာ Blogger မ်ားသည္ လူမျမင္ဖူးဘဲ ခင္ေနၾက၏။ အသံမၾကားဖူးဘဲ ေလးစားေနၾက၏။ စာမ်ားဖတ္ျပီး ကူညီခ်င္ေနၾက၏။ Online Community ၏ စြမ္းေဆာင္မႈကား အံ့မခန္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔က လာၾကေသာ Blogger မ်ားသည္ မေရးခ်င္၍ ထိုင္ေနခ်င္သာေနမည္ - ဝါရင့္စာေရးဆရာမ်ားလို ဖြဲ႔ႏြဲ႔တတ္ၾကသည္။ သူမ်ား Blog Post မ်ားကိုဖတ္၍ ခံစားခ်က္မ်ားကို ျမင္တတ္၏။ CBox ႏွင့္ Comment မ်ားမွ အခ်င္းခ်င္း အားေပး ေဝဖန္ စေနာက္တတ္ၾက၏။ Newbie မ်ားကိုလည္း ေနရာေပးတတ္ၾကသည္။ သူတို႔ Friend List မ်ားႏွင့္ Forum မွ တဆင့္ အျခား Blogger မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ သိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့သည္။ ဥပမာ - ကိုရန္ေအာင္တို႔လို၊ မဂ်စ္တူးတို႔လို Bloger ၾကီးမ်ားျဖစ္သည္။ ယခု ကၽြန္ေတာ္သည္ Blog Community အတြင္းမွ Blog ေသးေသးေလးတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေနရသည္ကို ေႏြးေထြးလာသည္။ ေပ်ာ္လာသည္။ သူငယ္ခ်င္း Blogger ေတြအေပၚ ခင္တြယ္လာသည္။ သူတို႔၏ Post မ်ား၊ Comment မ်ား၊ Cbox မွ စေနာက္ႏႈတ္ဆက္စာမ်ားကို စိတ္ပါလက္ပါဖတ္ျဖစ္လာသည္။ ၄င္းတို႔ကို ဖတ္ရင္း တခါတရံ ကိုယ္တိုင္ပင္ Post အေရးၾကဲသြားတတ္သည္။

အျခား Blog မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ဖတ္သည္ေျပာေျပာ အစအဆံုးေတာ့ မဖတ္ျဖစ္ေေပ။ သို႔ေသာ္ အထက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ေဖၚျပထားေသာ တာဝန္က် Blog ၇ ခုကိုေတာ့ စိတ္ေရာကိုယ္ပါႏွစ္၍ ဖတ္ျဖစ္သည္။ ကိုယ္တုိင္က ဖတ္ခ်င္တာေရာ၊ အပ်င္းၾကီးျပီး ေက်ာ္သြားခဲ့လွ်င္ သူတို႔၏ Master Piece မ်ားနစ္နာသြားမည္ကို စိုးရိမ္၍ေရာ ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ထို Blog ၇ ခုသည္ ဗမာ Blogger မ်ားကိုခ်ဳံ႕ထားေသာ Sample ႏွင့္တူသည္။ ရသမ်ဳိးစံုပါဝင္ေသာ Blog ၇ ခုျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးဟု ေခၚၾကေသာ ဗမာႏိုင္ငံသမိုင္းႏွင့္ လက္ရိွအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို တင္ျပလ်က္ရိွေသာ 96 Generation ၏ Blog ဆိုလွ်င္ ဗဟုသုတမ်ားလွသည္။ ကၽြန္ေတာ္မၾကားဘူးေသာ၊ မထင္ထားေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကား ဖတ္မကုန္ႏိုင္ေအာင္ရိွသည္။ သို႔ေသာ္ ဗမာျပည္တြင္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝမည္ျဖစ္ေသာ အႏွီ Blog Book တြင္ထည့္သြင္းရန္ကား ကာလတစ္ခုကို ေစာင့္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က မဂ်စ္တူး ျဖစ္သည္။ အထူးမိတ္ဆက္ရန္မလိုေသာ သူမကို ကၽြန္ေတာ္က သူမ်ားထက္ေနာက္က်ျပီးမွ သိကၽြမ္းခဲ့သည္။ သူမ၏ ေမာင္ႏွစ္မစိတ္ဓါတ္ႏွင့္ စည္းစည္းလံုးလံုးရိွေစခ်င္ပံု၊ စိတ္ထားေကာင္းပံု၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူမအေပၚ ဂရုတစိုက္ရိွပံုမ်ားကို အခုတေလာ စုေပါင္းေရးေနၾကေသာ Open to All ေဆာင္းပါးရွည္ၾကီးကိုၾကည့္ရံုႏွင့္သိသာႏိုင္္သည္။ ဟာသပဲေျပာေျပာ၊ ရသပဲေျပာေျပာ ထိုေဆာင္းပါးရွည္ဖတ္ရ ေရးရသည္မွာ ေပ်ာ္စရာပင္။ တစ္ခုပဲရိွသည္။ Blogger ေတြ အလြန္ေျပာင္သည္ဟုေတာ့ ထင္သြားႏိုင္သည္။ ဒါကလည္း ဟုတ္ေနသျဖင့္ ထူးျပီးနာစရာမရိွေတာ့ေပ။ က်န္ Blog ၅ ခုသည္လည္း အေကာင္းဆံုးေသာ အေရးအသားမ်ား၊ အႏုအရြဆံုးေသာ အဖြဲ႔အႏြ႔ဲမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ထားသည္။ ကိုဟိန္းငယ္ဆိုလွ်င္ Forum တြင္ အကူအညီမ်ားေပးေနသူလည္းျဖစ္သည္။ ေျပာရလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ေရးႏိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္သလို ႏွံ႔စပ္ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။

ျပီးခဲ့ေသာ တနဂၤေႏြေန႔က ကၽြန္ေတာ္ အိုေအစစ္ ကို အသက္သြင္းျခင္း သံုးလျပည့္သည္။ ထိုေမလ ၇ ရက္ေန႔သည္ World Laugh Day ျဖစ္ျပီး ကမာၻအႏွံ႔ စုေပါင္းရယ္ေမာျခင္း၊ ေပ်ာ္စရာမ်ား ဖန္တီးျခင္း၊ စုေပါင္းကစားပြဲမ်ား ကစားၾကျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ထိုေန႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ Blogger မ်ားလည္း မဂ်စ္တူး ဆီတြင္ ေဆာင္းပါးရွည္ေရး၍၊ Cbox တြင္ စၾက ေနာက္ၾကႏွင့္ ေပ်ာ္ေနၾကေၾကာင္း ကိုဘလာေဂါက္ ဖံုးဆက္သည္။ ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပ်ာ္ၾကလွ်င္ျပီးတာပဲ ျဖစ္သည္။ ယခုလို အိုေအစစ္ေလး သံုးလတိုင္ေအာင္ အသက္ဆက္ႏိုင္ေစရန္ ကူညီေပးၾကေသာ၊ လာလည္ေပးၾကေသာ၊ ေဝဖန္ေပးၾကေသာ မိတ္ေဆြမ်ားအား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဤ Post မွတဆင့္ ေျပာၾကားလိုပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မႏိုင္းႏိုင္း၊ ကိုဘလာေဂါက္၊ မဘာညာႏွင့္ Blog မေရးေသာ္လည္း “သူငယ္ခ်င္း ဒီေန႔ဘာအသစ္တင္လဲ ” ဟု အျမဲေမးတတ္ေသာ ကိုေထြး တို႔ကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္မိပါေၾကာင္း။

ဤကား ကၽြႏု္ပ္၏ အုိေအစစ္သံုးလျပည့္ အထူး Post တည္း။