Blogger တို႔ရဲ႕ ၂၀၀၇

မၾကာခင္ကပဲ ျဖတ္ေက်ာ္ကုန္ဆံုးသြားခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ကို ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Myanmar Blog Year လို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ေရွးဦးမဆြကတည္းက အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာ ၂ ဘာသာနဲ႔ Blog ေရးေနၾကသူေတြရိွေနၾကေပမယ့္ ဒီ ၂၀၀၇ မွာ ထူးထူးျခားျခားကိုပဲ မ်ားျပားေပၚထြက္လာတာကို သတိထားမိပါတယ္။ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္ရဲ႕ ခန္႔မွန္းခ်က္အရ ဗမာ Blog ၂၀၀၀ ေက်ာ္ရိွတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ Blog ၂၀၀၀ ေက်ာ္ဆိုေပမယ့္ Blogger ကေတာ့ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ မျဖစ္ႏိုင္ဘဲ အခ်ဳိ႕က Blog ေလးငါးခု ပိုင္ဆုိင္ၾကပါတယ္။

Blog ေတြဟာ လြယ္ကူစြာဖန္တီးႏိုင္ျခင္း၊ ကုန္က်စရိတ္မရိွျခင္း၊ စိတ္တိုင္းက် လြတ္လပ္စြာ ေရးသားႏိုင္ျခင္း၊ နည္းပညာအေျခခံမ်ားစြာ မလိုအပ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အေရးမ်ားလာၾကတာျဖစ္ျပီး ဗမာလိုေရးလို႔ ရလာတာကလည္း အဓိက အေၾကာင္းအရင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ အခုလက္ရိွ Update ျဖစ္ေနတဲ့ Blog အမ်ားစုဟာ ၂၀၀၇ ႏွစ္ဆန္းမွာ စတင္ခဲ့ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘယ္သူဟာ ပထမဆံုး ဗမာ Blogger ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္ အျခားပတ္ဝန္းက်င္ေတြလိုပဲ အရင္ေရးသူက Senior သေဘာမ်ဳိးျဖစ္ျပီး ေနာက္ေရးလာတဲ့ မ်က္ႏွာသစ္ Blogger ေတြကို နည္းပညာကအစ ကူညီၾကလို႔လည္း အခုလို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျပန္႔ပြားလာတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ Comment လို၊ Cbox လိုမ်ဳိး အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္မွာၾကားႏိုင္တဲ့ Features ေလးေတြကလည္း Blog ေတြရဲ႕ သဘာဝကို စိုျပည္ေစပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ Blog ေတြကေတာ့ သံုးေလးလေရးၾကည့္ျပီး အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ နားသြားၾကတာေတြရိွသလို အခ်ဳိ႕ကလည္း အခုခ်ိ္န္မွာ Blogger ရယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ မ်က္လံုးထဲ သူ႔ကိုပဲ ျမင္ေလာက္ေအာင္ လူသိမ်ား ေအာင္ျမင္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ တစံုတရာေသာ ေငြေၾကးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရိွဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္၊ အေတြ႕အၾကံဳနဲ႔ သတင္းေတြ ဖလွယ္ေနတဲ့ ဒီ Blog ေတြဟာ တကယ္ပဲ အျပစ္ကင္းလြန္းလွပါတယ္။

အျခား Online Community ေတြျဖစ္တဲ့ Chat နဲ႔ Forum ေတြလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Blogger ေတြဟာလည္း Online မွာသာမက အျပင္မွာ စံုေတြ႔ရင္းႏွီးခဲ့ၾကပါတယ္။ Blog Post ေတြကို စုစည္းပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝမယ့္ စာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ လုပ္ၾကရင္ေကာင္းမယ္ဆိုတဲ့ Idea နဲ႔ အတူ ဗမာ Blogger ေတြဟာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာ ၂၀၀၇ ဧပရယ္လ ၁၈ ရက္မွာ စတင္စံုေတြ႕ၾကပါတယ္။ မႏၱေလးနဲ႔ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြမွာလည္း ရိွေကာင္းရိွႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ မၾကားခဲ့မိေသးပါဘူး။ အဲဒီစာအုပ္ကိစၥက အစျပဳျပီး Blogger ေတြဟာ စာေရးရံုသာမက၊ လူမႈေရးနဲ႔ ဘာသာေရးေတြကို လက္တြဲလုပ္ေဆာင္လာၾကပါတယ္။ စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွာေတာ့ MBS လုိ႔ေခၚတဲ့ ျမန္မာ Blogger အသင္းၾကီးကိုပြဲထုတ္ျပီး ခမ္းနားတဲ့ Seminar တစ္ခုကို ရန္ကုန္ျမိဳ႕ MICT Park (info-tech) မွာ World Blog Day အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ျပီး ေအာင္ျမင္မႈေတြ အထူးပဲ ရရိွခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ေငြေၾကးအျမတ္အစြန္းမဟုတ္ဘဲ လူထုအၾကား Blog ေတြျပန္႔ႏွံ႔လာမႈ၊ Blogger အခ်င္းခ်င္း ရိုင္းပင္းကူညီတတ္လာမႈ စတာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ seminar မတိုင္ခင္က ရိွတဲ့ Blog အေရအတြက္နဲ႔ seminar အျပီးအေရအတြက္ဟာ နီးနီးစပ္စပ္ေတာင္ တူညီေနႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလူေတြအားလံုးပါဝင္တဲ့ MBS ဆိုတဲ့အဖြဲ႔ရယ္လို႔ ျဖစ္လာေအာင္လည္း ၾကိဳးပမ္းေနၾကျပီျဖစ္ပါတယ္။ ရုပ္ျမင္သံၾကား၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေရဒီယိုေတြနဲ႔ စာနယ္ဇင္းမီဒီယာ အမ်ဳိးမ်ဳိးကလည္း Blog ေတြအေၾကာင္း အသားေပးေဖၚျပလာတာ၊ အင္တာဗ်ဴး လုပ္လာတာမ်ဳိးေတြ ရိွလာပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ Blog ေတြကို လူသိေစတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ စက္တင္ဘာလမွာပဲ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ သံဃာမ်ားဦးေဆာင္ေသာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးသတင္းေတြဟာ Blog ေတြကေန တဆင့္ျဖတ္သန္း စီးဆင္းသြားၾကလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ Blog ေတြဟာ ရနံ႔စံုတဲ့ ပန္းခင္းတစ္ခုနဲ႔တူပါတယ္။ အားလံုးကို စာဖတ္သူေတြ ၾကိဳက္ခ်င္မွေတာ့ ၾကိဳက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာလည္း သူ႔ၾကိဳးစားမႈနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အေသြးအေရာင္ ရိွပါတယ္။ သူ႔စာဖတ္ခ်င္တဲ့လူက သူ႔ Blog ကုိသြားရပါမယ္။ မၾကိဳက္ရင္ မသြားရံုသာမက ေဝဖန္လို႔လည္း ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ဆို ဒီမိုကေရစီ ဆန္ပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားပါ။ ေဝဖန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း Blog ေတြကို လူေတြ တစိုက္မတ္မတ္ ဖတ္လာ၊ ေရးလာၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၂၀၀၇ မွာ လွပခဲ့တဲ့ Blog ပန္းခင္းၾကီးဟာ ေနာက္ေနာင္ႏွစ္မ်ားမွာလည္း ဒါထက္မေလ်ာ့တဲ့ စညး္လံုးမႈေတြနဲ႔ လွပေနဦးမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ဗ်ာ။