ဘေလာ့ဂ္ေစာင့့္နတ္ပြဲ (သို႔) တက္စလာ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို အေတြးအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေရးျဖစ္ၾကတယ္။ နာမည္အရင္းျဖစ္ခြင့္မရတဲ့ နာမည္လွလွေလးေတြကို ကေလာင္အျဖစ္ ကိုင္စြဲၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔နာမည္ေနာက္ကေန သူ႔ဘေလာ့ဂ္အမ်ဳိးအစားေလးကို စိတ္ဝင္စားေအာင္ထည့္ထားတယ္။ လူေတြခ်ည္းပဲ ဘေလာ့ဂ္ေရးတယ္မွတ္တာ - မဟုတ္ဘူးဗ်။ နတ္ေတြလည္း ေရးတယ္။ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ နာမည္က Teslanetblog တဲ့။ တက္စလာဆိုတဲ့ နတ္ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေပါ့ေလ။

ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္စေရးေတာ့ အျခားဘေလာ့ဂ္ေတြကို ေလွ်ာက္သြားျဖစ္တယ္။ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုမွာ ေရးထားတဲ့ ပို႔စ္တစ္ခုမွာ “ ကိုတက္စလာသည္လည္း အေရးၾကဲေသာ္လည္း ေစာင့္ဖတ္ရက်ဳိးနပ္ေအာင္ အေရးေကာင္းသည္ ” လို႔ ေရးထားတာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ကိုသြားလည္ ျဖစ္တယ္။ ဖတ္ရင္းနဲ႔ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္ - ဒီေလာက္အေရးေကာင္းလို႔လဲ နတ္လို႔ နာမည္ခံထားတာကိုးလို႔။

အဲဒါနဲ႔ ဘာနတ္လဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ဝင္စားေနတုန္း ပထမအၾကိမ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါ Meeting လုပ္ၾကပါေရာ။ အားလံုးစံုလို႔ တဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ အက်ီအျဖဴေလးနဲ႔ လူတစ္ေယာက္တံခါးဖြင့္ျပီးဝင္လာတယ္။ ဘာညာက အားရဝမ္းသာထေအာ္တယ္။ “ ကိုတက္စလာ လာျပီ ” တဲ့။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ပါျပီ - ဘာနတ္လဲဆိုတာ။ ျမွားနတ္ေမာင္ဗ်။ ဘာေတြ ေအာင္သြယ္လုပ္လို႔လဲလို႔ မေမးနဲ႔ေနာ္။ ေအာင္သြယ္လုပ္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ အဟဲ ... ကၽြန္ေတာ္ျမင္ဖူးတဲ့နတ္ေတြက ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ခန္႔ခန္႔ၾကီးေတြ။ ဒီနတ္က နည္းနည္းပုျပီး အရြယ္ေသးေတာ့ အဲလိုပံုစံ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ဖူးတဲ့နတ္ဆိုလို႔ ျမွားနတ္ေမာင္ပဲ ရိွတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ အခုလို ေျပာရင္ ကိုတက္စလာ စိတ္ဆိုးဦးမယ္။ ျပီးရင္း သူ႔ထီးခ်ဳိင့္ေလနဲ႔ “ ေမာင္ပြတ္ - ျမွားနတ္ေမာင္က ငါ့ေလာက္ နားရြက္ မကားပါဘူးကြာ ” လို႔ မခ်ိတင္ကဲ ေျပာဦးမယ္။

ေျပာမယ့္သာ ေျပာတာပါ။ အဲဒီ ပထမအၾကိမ္ အစည္းအေဝးျပီးကတည္းက အစည္းအေဝးဆိုရင္ သူ ခပ္ေရွာင္ေရွာင္လုပ္တယ္။ အဲ ... ဒုတိယပိုင္းဆိုလို႔ကေတာ့ ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ေတာင္ ထလိုက္လာတာ။ အရက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေသာက္ဘူး။ မၾကိဳက္လို႔တဲ့။ မၾကိဳက္တာ သူမဟုတ္ဘူးေနာ္။ သူ႔ဆရာဝန္က။ သူ႔အသည္းက ေသာက္ရင္ ျမန္ျမန္နတ္ဘဝကူးမယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ အရက္မေသာက္ဘဲ ဘီယာကို ျပိဳင္ဘက္မရိွေသာက္တာ ကိုမ်က္လံုး ေပၚမလာခင္အထိပဲ။ ကိုမ်က္လံုးလို ဝါရင့္တစ္ေယာက္ေရာက္လာမွ - ေလ်ာ့ေပးတယ္ထင္လား။ အျပိဳင္ေသာက္တာ။ တစ္ခုေကာင္းတာ ကိုတက္စလာက တတိယပိုင္းမဆက္ဘူး။ အိမ္ကို အေစာၾကီးျပန္တတ္တယ္။ မနက္ ၂ နာရီ - ၃ နာရီေပါ့။ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္အေစာၾကီးေလ။

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ Blog Times III စလုပ္တယ္။ ဒီေတာ့ အရင္အေဟာင္းေတြက သတင္းေလးေတြ၊ ပံုစံေလးေတြ ျပန္ကိုးကားဖို႔ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ပထမဆံုး သတင္းစာမွာ ကိုတက္စလာကို ဝိုင္းဖမ္းေနတဲ့ ပံုသြားေတြ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တိုိ႔ သတင္းစာ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုရင္ ေက်းဇူးရွင္က သူပဲဗ်။ သူ႔ရုပ္သူ႔ရည္ - သူ႔အေနအထားနဲ႔ မ်က္ႏွာဖံုးတင္လိုက္ေတာ့ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ - ေဒါင္းလုပ္ခ်ျပီး သိမ္းထားတဲ့ မိန္းကေလးေတြဆိုတာ - ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မရိွဘူးတဲ့။

ကိုတက္စလာပံုႏွင့္ ပထမအၾကိမ္ Blog Times

စတာပါ ကိုတက္စလာေရ - ခင္ဗ်ားဧည့္ခံမယ့္ ညစာစားပြဲကို တကူးတက လာျပီး မစေနာက္ႏိုင္လို႔ အခုလို ပို႔စ္ေလးေရးျပီး စရ၊ေနာက္ရတာပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားထံုးစံအတိုင္း “ ငါ့ေကာင္ၾကီး ေမာင္ပြတ္ ကေတာ့ကြာ ” ဆိုျပီး ေျပာေနဦးမလား။ တကယ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ္ဆိုးသမွ်၊ ပူသမွ်ကို အျမဲကူညီလိုက္ေလ်ာခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔၊ ကိုေနဘုန္းလတ္တို႔၊ ကိုစိုးေဇယ်တို႔နဲ႔ အတူတူ ဆိုင္ထိုင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အျမဲသတိရေနပါတယ္။ အရင္က ခင္ဗ်ားမလာရင္ မရရေအာင္ ေခၚတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အခုေတာ့ ခင္ဗ်ားေခၚလို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ တစ္ရက္ေတာ့ ထပ္ေတြ႔ၾကတာေပါ့။ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ “ ေအာ္တိုကိုး ေမာင္ပြတ္ ဆ ပါထည့္ထား ” ဆိုတဲ့ပြဲမ်ဳိးေရာေလ။ ခင္ဗ်ားကို ေလွ်ာ့မတြက္ပါဘူးဗ်ာ - တကယ္။

ခြက္ညီ လက္ညီ တို႔ႏွစ္ေယာက္

ကိုတက္စလာ - ဒီေမြးေန႔ကစျပီး ေန႔ရက္တိုင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္းစြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ျပီး ေရးေဖာ္ေရးဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔အတူ သုတ၊ရသနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့စာေတြ ဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာကေန ဆုေတာင္းတယ္။

ခင္တဲ့
ေမာင္ပြတ္
၉၊၉၊၂၀၀၇