သူတို႕အစိုးရ
မေန႔က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေမေမနဲ႔ စကားမ်ားၾကေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ အစိုးရ (အဓိကကေတာ့ သမၼတေပါ့ေလ)က မေကာင္းဘူးလို႔၊ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီႏိုင္ငံကလူေတြ ဆင္းရဲေနၾကတယ္၊ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္လို႔ ႏိုင္ငံတစ္ခုကိုေဝဖန္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေမေမက ကိုယ့္လက္ငါးေခ်ာင္းေတာင္မညီတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေနတဲ့လူေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ရတာမလြယ္ေၾကာင္း၊ သူဆိုရင္ မိသားစုေလးတစ္ခုကိုေတာင္ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းမအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ျပန္ေခ်ပပါတယ္။ စကားမ်ားတာက အဲဒီကစတာေပါ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ State ေက်ာင္းေတြေနေတာ့ စာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစ္စရင္ ဆရာမကေခါင္းေဆာင္ျပီး အတန္းေခါင္းေဆာင္ေရြးရပါတယ္။ ပထမဆံုး အသင္းေလးသင္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရြးရတယ္။ ျပီးရင္ သူတို႔ထက္အဆင့္ျမင့္တဲ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္ကို ထပ္ေရြးတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း ဘယ္သူက က်န္စစ္သား၊ ဘယ္သူက အေနာ္ရထာဆိုျပီး အသင္းေတြထဲ ခြဲထည့္ရတယ္။ ဒါက လူ ၄၀ ေလာက္ရိွတဲ့ အတန္းတစ္တန္းရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုေပါ့ဗ်ာ။ က်န္တာေတြထားပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက အတန္းေခါင္းေဆာင္ အေၾကာင္းပါ။ သူမ်ားေတြထက္ ထူးျပီးေရြးခ်ယ္ခံထားရတဲ့အတြက္ သူမ်ားထက္ပိုျပီး အလုပ္လုပ္ေပးရပါတယ္။ စာလည္းပိုၾကိဳးစားရတယ္။ သေဘာကေတာ့ စံျပေက်ာင္းသားေပါ့ဗ်ာ။ အတန္းေခါင္းေဆာင္ဟာ အတန္းထဲမွာ ဆရာ မရိွရင္လည္း နာမည္မွတ္တာတို႔၊ သင္ခန္းစာ အသစ္ေတြေခၚေပးတာတို႔လုပ္ရပါတယ္။ အတန္းထိန္းတာေပါ့ေလ။ ဒါေတြကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းလုပ္ႏိုင္ဖို႔ သူ႔ကို အတန္းေခါင္းေဆာင္ရာထူးနဲ႔ အေလးစားခံရေအာင္ ခန္႔ထားတာမဟုတ္လား။ ဒါေတြသူမလုပ္ႏိုင္တဲ့ေန႔၊ လုပ္တာေတြမေအာင္ျမင္တဲ့ေန႔၊ ေၾကာင္သူေတာ္ၾကြက္သူခိုးလို႔ ထင္လာတဲ့ေန႔ေတာ့ ဒီေကာင္ျပဳတ္ျပီပဲ။ ဆိုပါစို႔ဗ်ာ။ သူေက်ာင္းမတက္လို႔ ရိုးရိုးေက်ာင္းသားက ဝင္ျပီးအတန္းထိန္းတယ္၊ အဆင္မေျပဘူး၊ အတန္းက ဆူညံေနတယ္ဆိုပါစို႔။ အဲဒီေက်ာင္းသားကို ဘယ္သူမွအျပစ္မေျပာဘူးဗ်။ သူ႔မွာ ဒီလို အရည္အခ်င္းေတြမရိွလို႔ အေစာၾကီးကတည္းက ေခါင္းေဆာင္မျဖစ္တာေပါ့။ သူ႔ေနရာမွာ တကယ့္အတန္းေခါင္းေဆာင္ဆိုလို႔ကေတာ့ ရံုးခန္းကိုျမန္းရမွာ ေသခ်ာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က Augustine လို႔လူသိမ်ားတဲ့ ကမာရြတ္ ၂ ကထြက္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းမွာေတာ့ ဒီလိုစနစ္မ်ဳိးရိွတယ္။ အရည္အခ်င္းရိွျပီး ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္လို႕ကေတာ့ လူၾကားထဲ အခ်ီးက်ဴးခံရျပီပဲ။ အဲ … ရမလားလို႔ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ မရလို႔ကေတာ့ အသစ္တစ္ေယာက္တင္ေျမွာက္ဖို႔က ဘယ္ေက်ာင္းအုပ္မွ ဝန္မေလးဘူး။ ဒါက ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက အခန္းတစ္ခန္းအေၾကာင္းပါ။ ႏိုင္ငံၾကီးတစ္ႏိုင္ငံ ဆိုရင္ေတာ့ဗ်ာ … ဒီထက္တာဝန္ေတြ အမ်ားၾကီးပိုလာျပီေပါ့။
လက္ငါးေခ်ာင္းညီတာ၊ မညီတာထက္ လုပ္ႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္လို႔ လုပ္ေနတယ္၊ မေအာင္ျမင္ရင္ တကယ္လုပ္ႏိုင္မယ့္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ရွာသင့္ျပီဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဆိုတာက ဧရိယာအားျဖင့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုပါ။ လူဦးေရလည္း မ်ားတယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒါေတြေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏာၱရားၾကီး ေကာင္းေကာင္းမလည္ပတ္ႏိုင္တာဆိုရင္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးဗ်။ တိုင္းျပည္ကို တာဝန္ယူျပီး အဆင့္မွီလာေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ Quality ရိွၾကရဲ႕လားဆိုတာကိုပဲ စဥ္းစားေပးရမယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာေနတတ္ရင္ မင္းလာအုပ္ခ်ဳပ္ပါလားလို႕ေတာ့ မေျပာနဲ႔ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီအရည္အခ်င္းေတြမရိွလို႔ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေတာင္ လုပ္ခဲ့ရတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတန္းေခါင္းေဆာင္ဟာ အဆင့္ရိွတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟုတ္၊ မဟုတ္ဆိုတာကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းအကဲျဖတ္တတ္ပါတယ္။ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္သလိုေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေပ ၃၀ ေလာက္ေရာက္ေအာင္ မနည္းကန္ရေပမယ့္ တခါတေလ လြဲေခ်ာ္တဲ့ ကမာၻေက်ာ္ေဘာလံုးသမားေတြကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေဝဖန္တတ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ဒီသေဘာပါပဲ။ ဒီသေဘာကို ေမေမ့ကို ေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းျပေပးလိုက္ရတယ္။ ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ အတန္းတစ္တန္း၊ ရပ္ကြက္တစ္ခု၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကို တာဝန္ယူသူေတြဟာ သူမ်ားထက္ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္စြာနဲ႕ အမ်ားအက်ဳိးလုပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြ ျဖစ္သင့္တယ္လို႕ ရွင္းျပေပးလိုက္တာပါ။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတာေလးကိုလည္း သတိရမိတယ္။ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ သူတို႕နဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ အစိုးရကိုပဲရၾကတယ္တဲ့။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီႏိုင္ငံက ျပည္သူေတြမွာလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ တာဝန္ရိွလို႔ အခုလို ေအာက္က်ေနတာျဖစ္မယ္လို႔လည္း စဥ္းစားမိပါတယ္။
4 comments:
ဟုတ္ပါတယ္။အုပ္ခ်ဳပ္ခံလူတန္းစားဟာ
ကိုယ့္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္မဲ့သူကိုေရြးရပါ
တယ္။ကိုယ့္ကိုအခုဘယ္သူေတြအုပ္
ခ်ဳပ္ေနတယ္ဆိုတာကိုမသိရင္ကိုယ့္
တာ၀န္နဲ႕ကိုယ္ေပါ့။တကယ္ေတာ့ႏိုင္
ငံတစ္ခုဟာႏိုင္ငံသားေတြအတြက္တာ
၀န္ယူရသလို၊ႏိုင္ငံသားေတြကလည္း
အဲဒီႏိုင္ငံအတြက္တာ၀န္ရွိေနတယ္။
လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြပိုေပးလဲလုပ္ရဲတဲ့
သူရွိမွ၊ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့သူနဲ႕၊
ႏိုင္ငံေရးလုပ္စားသူကိုခြဲျခားသိ
ဖို႕ျပည္သူေတြမွာပထမဆံုးတာ၀န္ရွိ
တယ္ေလ။ကိုယ့္ကိုလင့္ေပးထားလို႕
ေက်းဇူးပါ။ကိုယ္လဲလင့္လိုက္ပါမယ္
ဒါနဲ့လင့္ၿပီးသားလို႕ေတာင္ထင္တယ္။
အလုပ္မ်ားလို႕မွန္မွန္မေရာက္တတ္ဘူး။
sout yannn mite tal thu nge chin..
minn yaee tae' minn yae' blog ta ku lone mar de akaung ka tor tor kg
tal...nge guan u par tal kwar minn
thu nge chin phit ya tar...carry on
and do me proud man....
ေလးစားတယ္ အန္ကယ္ပြတ္။ဟုတ္တယ္။တုိင္းျပည္
မွာေနတဲ့ ျပည္သူေတြမွာ အစိုးရေကာင္းတစ္ရပ္ကို
ေရြးခ်ယ္နိုင္ခြင့္ရွိသလို မေကာင္းတဲ့အစိုးရကိုလည္း ပယ္ခ်ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။အဓိက ကေတာ့ နုိင္ငံတစ္ခုရဲ ့ နုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲဟာ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ ့ တာ၀န္သိမွုနဲ ့ဆိုင္တယ္။ျပည္သူေတြမွာ ပယ္ခ်ရဲတဲ့ သတၱိရွိရမယ္။တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ိဴးမရွိတဲ့ အစုိးရမ်ိဴး ကို ျပည္သူေတြလက္ခံေနမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ျပည္သူေတြ ဟာ ျမင့္မားလွတဲ့ လူမ်ိဴးဂုဏ္ကို နွိမ့္ခ်လိုက္တာနဲ ့ တူေနမယ္။အျမင္ျမင့္မွ အေနတင့္မယ္။သိပ္ေကာင္းတယ္။ ေနာက္လည္း ဒါမ်ိဴးေတြ ဖတ္ခ်င္ေသးတယ္။
hey, i like your posts, especially this one.
now i find out why you're smart -by reading your posts, i think you're smart:P - and why your writing style is so very good.
you want to know how i found out?? well, you're from st. augustine, and it explains everything :D
if you are wondering if i myself am a student from St. Augustine, yes, I AM! or shall i say, i WAS (i think u're much younger than me)?? but sadly, i'm not as smart as you are coz i don't even know how to type in burmese :-(
Post a Comment