ေဆးေရာင္စံုမ်ား

ဒီရက္ပိုင္း ေရးစရာ ေခါင္းပါးေနတာနဲ႔ သူမ်ား Blog ေတြကို လိုက္လည္ပတ္ေနျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ကတည္းက ေရးအားေကာင္းတဲ့ Blogger ေတြကလည္း လက္ရည္မက်ေရးေနဆဲပဲ ျဖစ္သလို Blog စတာသိပ္မၾကာေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း တကယ့္စာေရးဆရာၾကီးေတြလို ထိထိမိမိေရးတတ္ၾကတာ သတိထားမိပါတယ္။ ခက္တာက သူတို႔လိုမ်ဳိး ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေရးစရာမရိွတာပဲ။ ဖြဲ႔ဖြဲႏြဲ႔ႏြဲ႕ကလည္း မေရးတတ္၊ ေရးရမယ့္အျဖစ္အပ်က္ ကိုယ္ေတြ႔ေတြကလည္း မရိွျဖစ္ေနတုန္း ကိုစိုးထက္၊ ကိုေမာင္လွနဲ႔ ကိုဘလာေဂါက္တို႔ Blog ေတြ ေရာက္မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း Post တစ္ခုတင္ဖို႔ အၾကံရသြားတယ္။ အျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔လိုပဲ ဓါတ္ပံုေလးေတြ တင္မလားလို႔။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီမွာ ပ်င္းပ်င္းရိွတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြ ကင္မရာတစ္လံုးနဲ႔ လက္တည့္စမ္းျဖစ္ေနေတာ့ သူတို႔လို Pro ေတြမဟုတ္ေပမယ့္လည္း လူၾကည့္ေကာင္းေအာင္ တင္လို႔ရေလာက္တဲ့ ပံုေလးေတြရိွေနပါတယ္။ ကဲ - ေရာက္လာမိမွေတာ့ မထူးပါဘူးလို႔သာ ခံယူျပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လက္ရာေလးေတြကို ဒုကၡခံေပးပါဦးဗ်ာ။

၂၃ ႏွစ္လံုးလံုး ေအာက္ကေန ေမာ့ၾကည့္ေနခဲ့ရတဲ့ တိမ္ေတာင္ေတြကို အေပၚစီးက ျမင္ရတုန္း ရိုက္ယူခဲ့တယ္

အေရာင္တမ်ဳိးဆန္းတဲ့ တရုတ္စကားပန္းပါ

ပန္းခင္းၾကီးထဲက တစ္ပြင့္ပါပဲ

ဗမာျပည္မွာလည္း ျမင္ရတဲ့ စကၠဴပန္း

ကဗ်ာဆန္မလားလို႔ ရိုက္လာခဲ့တယ္

စင္ကာပူ Ang Mo Kio က ပန္းျခံတစ္ခု အဝင္ဝကို ပန္းျခံထဲက ျပန္ရိုက္ထားတာပါ။

( မဂ်စ္လိုပဲ ဆားခ်က္တဲ့ အေနနဲ႔ ) ဒါေလးေတြျပီးရင္ ေနာက္လာမယ့္ Post ေတြမွာ အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ အျခားလူသားေတြ ဖန္ဆင္းတဲ့ လက္ရာေျမာက္ အလွအပေလးေတြရဲ႕ ဓါတ္ပံုေလးေတြ တင္ေပးပါဦးမယ္။ ဒါေတြက ေမာင္ပြတ္လို႔ေခၚတဲ့ Mr.Pooh ကိုယ္တိုင္ရိုက္ယူထားတဲ့ပံုေတြျဖစ္လို႔ ခြင့္ေတာင္းျပီး အသံုးျပဳလိုသူမ်ား စိတ္တိုင္းၾက တသက္လံုးသံုးႏိုင္ျပီး ခြင့္မေတာင္းဘဲ ကူးယူသြားသူမ်ားကေတာ့ အပိုင္ယူထားႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။