ပိုင္ရွင္မဲ့ အိပ္မက္နံပတ္ (၁၂)

ေဟ့
အုတ္နံရံ သံုးဖက္ၾကားကလူ ...

ပိေတာက္ေတြ တခုပ္တယပြင့္ခ်ိန္မွာ
ပန္းခ်ီဆရာေတြ သရုပ္ေဖၚသလို
သံတိုင္ကို လက္နဲ႔ဆုပ္လို႔
ထမင္းထုပ္ကိုင္လာတဲ့လူကို
ေမွ်ာ္ေနေလသလား ...

ဒါမွမဟုတ္
ခံႏိုင္အားေကာင္းတဲ့ ခင္ဗ်ား ...
နံရံေတြၾကားမွာ
တကယ္ပဲ ေရကစားေနခဲ့ေလသလား ...

အို ...
အိပ္မက္ေတြ အေရာင္စံုလည္း
ေျပာမကုန္ပါဘူးဗ်ာ ...

“ေနေကာင္းသလား” ဒီသတင္း ခင္ဗ်ားမပါးဘူး ...
“အဆင္ေျပၾကလား” ဒီအေတြး ခင္ဗ်ားမေမးဘူး ...
အိပ္မက္ကိုမွ မွ်ားတဲ့လူ ...
၁၁ ခါမက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ ...
သံလြင္ကမ္းစပ္မွာ
“၁၂ ခါေျမာက္မက္ဦးမလား” တဲ့ေလ ...

ခင္ဗ်ားလိုပါပဲဗ်ာ ...
သူမ်ားေတြ သၾကၤန္ေရနဲ႔ အညစ္ေဆးတုန္း
က်ဳပ္တို႔ကလည္း
ေနာက္က်ခဲ့တဲ့ အျပစ္အတြက္
ႏွစ္သစ္မွာေတာ့ အေလ်ာ္ျပန္ေပးခ်င္တယ္ေလ ...

ေရာ့ ...
ေဟာဒီမွာ ၁၂ ခုေျမာက္အိပ္မက္
သံလြင္ကမ္းစပ္မွာ မတ္မတ္ရပ္လို႔
က်ဳပ္တို႔ေရးတယ္၊ အားလံုးေရးတယ္ ...
ခင္ဗ်ားေမးခြန္းအတြက္ အေျဖေပးတယ္ ...
အျပင္နဲ႔အထဲ၊ လက္ေတြ႕နဲ႔ အိပ္မက္
ဘာေတြမ်ား ကြာေနေသးလို႔လဲ ...
ခင္ဗ်ားအိပ္မက္ = က်ဳပ္တုိ႔အိပ္မက္
ခင္ဗ်ားျမိဳ႕ေတာ္ = က်ဳပ္တို႔ျမိဳ႕ေတာ္
ခင္ဗ်ားဆုေတာင္း = က်ဳပ္တို႔ဆုေတာင္းေပါ့ ...

ခင္ဗ်ားေအးျမေစဖို႔
က်ဳပ္တို႔ဆိုတဲ့ သစၥာ ...
သၾကၤန္ေရနဲ႔ျပိဳင္လို႔ ႏိုင္ခဲ့ပါျပီ ...
ေႏြေလေႏြးထက္ ေအးခဲ့ပါျပီ ...
သူရိန္မင္းထက္ လင္းခဲ့ပါျပီ ...
ထာဝရမိတ္ေဆြေတြအၾကား
ခင္ဗ်ားျပန္လာခ်ိန္က်မွ
အိပ္မက္ေတြထပ္ခ်ခင္းလို႔
သံလြင္ျမစ္တစ္စင္း
ဖန္ဆင္းၾကဦးစို႔ေလ ....

(www.thanlwin.com)