ငါတို႔ရဲ႕ ... တာရာ

တို႔တတ္ႏိုင္တာ ဒါပဲရိွေတာ့တယ္။ သြားတဲ့သူက သြားႏွင့္ျပီ။ အေၾကြေစာတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေတြ ပင္လယ္နဲ႔ အျပည့္ရိွေနပါတယ္။ အဲဒီထဲကို အလင္းဆံုး တာရာတစ္စင္းလည္း ပူးေပါင္းသြားခဲ့ ျပန္ျပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတာရာမရိွရင္ တို႔ေကာင္းကင္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ နကၡတ္ေတြ စံုေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အစားလည္း မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔အလင္းေတြကို ေရတြက္ၾကလို႔ မျပီးခင္မွာပဲ အေမွာင္ေတြနဲ႔ အစားထုိး ေပးလိုက္ျပန္တယ္။ သူ႔သတင္းေတြ ၾကားခ်င္ေနတုန္းမွာပဲ တင္းတိမ္ေပးလိုက္ရျပန္တယ္။ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ထိုက္တန္လြန္းတဲ့ တာရာတစ္စင္းအတြက္ ေကာင္းျခင္းေတြပဲရေအာင္ တို႔ဆုေတာင္းၾကမယ္။ သူ႔အကူအညီေတြနဲ႔ လွပခဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြကို သူ႔ကိုႏႈတ္ဆက္ဖို႔ပဲ သံုးၾကရေအာင္။ တို႔ငိုတဲ့ စာသားေတြ၊ ကဗ်ာေတြ၊ ေလေျပေတြေၾကာင့္ သူျငိမ္းခ်မ္းေစသား။ တို႔တတ္ႏိုင္တာ ဒါပဲရိွေတာ့တယ္။ တို႔အားလံုး တစ္ခြန္းေလာက္ေတာ့ လြမ္းၾကစို႔ရဲ႕။