Sunday, August 10, 2008

သို႔ ... မစၥတာလီကြမ္ယူး

မဂၤလာပါ မစၥတာလီကြမ္ယူးခင္ဗ်ား။ ေပ်ာ္ရႊင္ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ စင္ကာပူႏိုင္ငံရဲ႕ ၄၃ ၾကိမ္ေျမာက္ အမ်ဳိးသားေန႔ အခါသမယပါဗ်ာ။


လူၾကီးမင္း ေနေကာင္းပါရဲ႕လား။ ၾသဂုတ္လ ဂ ရက္ေန႔ညက ေဘဂ်င္းမွာ အိုလံပစ္ျပိဳင္ပြဲ ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားကို စင္ကာပူကိုယ္စားျပဳ တက္ေရာက္ခဲ့ျပီး ၉ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မယ့္ အမ်ဳိးသားေန႔ပြဲအတြက္ ညတြင္းခ်င္း ေလယာဥ္စီးျပန္လာခဲ့တဲ့ လူၾကီးမင္း က်န္းမာဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆုေတာင္းပါတယ္။ ဒီစာကေတာ့ ညက ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ စင္ကာပူအမ်ဳိးသားေန႔ အခမ္းအနားအေၾကာင္းပါ။ ေကာင္းမြန္ခမ္းနားလွတဲ့ အစီအမံ၊ ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ အစီအစဥ္ေတြ၊ တင္းက်ပ္ျပည့္စံုတဲ့ လုံျခံဳေရးေတြနဲ႔ လူၾကီးမင္းတို႔ရဲ႕ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ဟာ တကယ္ပဲတင့္တယ္လွပါတယ္။

အေထာင္အေသာင္းခ်ီတဲ့ ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ကမ္းညႊတ္မတတ္ လာေရာက္ၾကတဲ့ ဒီအခမ္းအနားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အနီေရာင္အစက္အေျပာက္တစ္အခု အေနနဲ႔ ဖိတ္ၾကားခံရျခင္း မရိွပါဘဲ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုပဲြမ်ဳိးေတြဟာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အဆင့္အတန္းတစ္ခု၊ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ၊ နည္းပညာဖြံ႕ျဖိဳးမႈ၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈေတြကို လွစ္ဟျပႏိုင္တဲ့ အေကာင္းဆံုးအခြင့္အလမ္းပဲမို႔ စင္ကာပူဆိုတာ ဘာလဲသိရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့တာပါ။ မစၥတာလီခင္ဗ်ား - ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုး သတိထားမိတာက ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ အခမ္းအနားၾကည့္လာတဲ့ ပရိသတ္ေတြကိုပါပဲ။ အနီေရာင္ဆင္တူေတြ ဝတ္ဆင္ထားၾကတဲ့ ပရိသတ္ထဲမွာ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ ကေလးငယ္ကို ခ်ီပိုးေခၚလာတဲ့ မိခင္ေတြ၊ မ်က္ႏွာမွာ အလံပံုေဆးျခယ္ထားတဲ့ လူငယ္ေတြ၊ အရင္ႏွစ္ေတြက အေၾကာင္းေတြကို လက္ဆင့္ကမ္း ေျပာျပေနတဲ့ အဖိုးအုိေတြ အစံုပါပါတယ္။ သူတို႔ေတြကို ၾကည့္ရတာ အေပ်ာ္တမ္း မီးပန္းေဖာက္တာ လာၾကည့္ၾကတာမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ အခမ္းအနားကို ဖိတ္ၾကားခံထားရတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ စည္းကမ္းသိမ္ဝပ္စြာ တက္ၾကြလြန္းပါတယ္။ ဂုဏ္ယူေနၾကပါတယ္။ အဲဒီလူအုပ္ၾကီးေတြကို Marina Bay ရဲ႕ ဝဲယာတစ္ေလွ်ာက္မွာ လူၾကီးမင္း လွမ္းျမင္လိုက္ရဲ႕ မဟုတ္လား။ ကၽြန္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာႏိုင္ခဲ့တာကေတာ့ မစၥတာလီ - လူၾကီးမင္းဟာ တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔သာမက ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္ေတြ၊ စိတ္ဓါတ္ေတြကိုပါ ေျပာင္းလဲျမွင့္တင္ေပးႏိုင္ခဲ့ျပီ ဆိုတာပါပဲ။

ဒုတိယအခ်က္ ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိတာက လူၾကီးမင္းတို႔ရဲ႕ လူငယ္ေတြကို ေနရာေပးမႈပါပဲ။ ဒီႏွစ္အမ်ဳိးသားေန႔ အခမ္းအနား Logo မွာကိုက ေခတ္လူငယ္ေတြ စင္ကာပူကိုယ္စားျပဳ ၾကယ္ ၅ လံုးကို ေျမွာက္ကိုင္ထားတဲ့ ပံုမဟုတ္လား။ အဲဒီလူငယ္ေတြက ေခတ္ဆန္တဲ့ အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ထားတာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိပါတယ္။ အခမ္းအနားဖြင့္ပြဲသီခ်င္းဆိုျပန္ေတာ့လည္း Jazz ဂီတ နာမည္ေက်ာ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ Nathan Hartono ကို အခြင့္အေရးေပးခဲ့ျပန္တယ္။ အခမ္းအနား ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ျပီးဆံုးေစဖို႔ တာဝန္ယူၾကီးၾကပ္ေနတဲ့ လူေတြကိုေတြ႕ရျပန္ေတာ့လည္း လူငယ္ေတြပဲေနာ္။ ဒါေၾကာင့္ မစၥတာလီက ဒီအခမ္းအနားအတြက္ ေျပာတဲ့မိန္႔ခြန္းမွာ “စင္ကာပူရဲ႕ ေနာက္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္မႈ အျပည့္ရိွပါတယ္” လို႔ေျပာရဲတာျဖစ္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တြက္ဆမိတယ္။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္နဲ႔ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ လူၾကီးမင္းအေနနဲ႔ လူငယ္ေတြကို ဘယ္ေလာက္ေမွ်ာ္လင့္ထားမယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။

အေျမာက္ၾကီးေတြ ပစ္ေဖာက္ျပီး အခမ္းအနားစတင္ခ်ိန္မွာပဲ မိုးေတြက တဖြဲဖြဲစရြာလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္မိေသးတယ္။ Marina Bay မွာေရာက္ေနတဲ့ ၂ သိန္းေသာ ပရိတ္သတ္ေတြ ဒီမိုးေၾကာင့္ လွည့္ျပန္ကုန္မွာရယ္၊ အခမ္းအနား အစီအစဥ္ေတြ ပ်က္ကုန္မွာရယ္ကိုပါ။ ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။ အခမ္းအနားက်င္းပတဲ့ ကမာၻ႕အၾကီးဆံုး ေရေပၚစင္ျမင့္ (Floating Platform) ေပၚကို ေလထီးသူရဲေကာင္းေတြက မိုးစက္ေတြၾကားထဲကပဲ အမွားအယြင္းမရိွ ဆင္းလာၾကလို႔ပါ။ ဒီသူရဲေကာင္းေတြကို လက္ခုပ္တီးၾကိဳဆိုေနတဲ့ လူၾကီးမင္းကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ တီဗြီဖန္သားျပင္မွာ ျမင္လိုက္ရေသးတယ္။ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ သက္ၾကီးပိုင္း မစၥတာလီအေနနဲ႔ အမိုးအကာေအာက္မွာ ေနမလား၊ တပည့္တပန္းေတြကပဲ ထီးမိုးေပးေနမလားေတြးခဲ့မိေပမယ့္ လူၾကီးမင္းက အျခားေသာ အရပ္သားပရိသတ္ေတြလိုပဲ ေစ်းခပ္ေပါေပါ တခါသံုးအနီေရာင္ မိုးကာအက်ီနဲ႔ မိုးဒဏ္ကိုအံတုရင္း ထိုင္ျမဲထိုင္ေနခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ အံ့ၾသမိေသးတယ္။ စင္ကာပူျပည္သူေတြနဲ႔ အစိုးရအရာရိွေတြ တတန္းတစားတည္းရိွတာကို သက္ေသျပလိုက္တာေပါ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားမိပါတယ္ မစၥတာလီခင္ဗ်ား။

အခမ္းအနားအစီအစဥ္အရ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ လီရွန္လြန္း အခမ္းအနားထဲဝင္လာေတာ့ လူၾကီးမင္းတို႔ အားလံုး မတ္တပ္ရပ္ဂုဏ္ျပဳၾကျပန္တယ္။ ခန္႔ညားတဲ့ အျဖဴေရာင္ သက္ေတာ္ေစာင့္ဆိုင္ကယ္ေတြ ျခံရံျပီး ကားအျဖဴၾကီးေပၚကဆင္းလာတဲ့ သားျဖစ္သူ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကို မတ္တပ္ရပ္ ဂုဏ္ျပဳရင္း လူၾကီးမင္း ျပံဳးေနတာ ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိသလို လူၾကီးမင္းရဲ႕ အျပံဳးကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္မိပါတယ္။ ေရွ႕မလွမ္းမကမ္းမွာက ရင္မွာပိုက္ျပီး ေမြးလာရတဲ့ သားဝန္ၾကီးခ်ဳပ္နဲ႔ အရိုအေသေပးေနတဲ့ ျပည္သူေတြ၊ ခပ္ေဝးေဝးမွာ ျမင္ေနရတာက လူၾကီးမင္းတို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄၃ ႏွစ္က တံငါရြာဘဝကေန တိုးတက္ေအာင္ၾကိဳးစားလာခဲ့တဲ့ မိုးေမွ်ာ္အေဆာက္အအံုၾကီးေတြ၊ နာမည္ၾကီးေဟာ္တယ္ေတြ၊ ကုမၸဏီရံုးခ်ဳပ္ၾကီးေတြနဲ႔ စင္ကာပူရဲ႕ အသည္းႏွလံုး Raffles Place - တနည္းအားျဖင့္ သက္ရိွသားနဲ႔ သက္မဲ့သားကို တျပိဳင္တည္း အခမ္းအနားနဲ႔ ျမင္ေနရတဲ့အခ်ိန္၊ သက္မဲ့သားရဲ႕ ေမြးေန႔ကို သက္ရိွသားနဲ႔ က်င္းပေနတဲ့အခ်ိန္ - မစၥတာလီ - လူၾကီးမင္းရဲ႕ အျပံဳးေတြက ပီတိေတြ ျပည့္ေနလြန္းပါတယ္ဗ်ာ။

မစၥတာလီခင္ဗ်ား - လူၾကီးမင္းတို႔ရဲ႕ အခမ္းအနားအစီအစဥ္ေတြဟာလည္း ရင္သပ္ရႈေမာစရာထက္ စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြဖို႔၊ တိုင္းျပည္ခ်စ္ဖို႔၊ သာတူညီမွ်ရိွတာ သိသာေစဖို႔၊ ဖြံ႕ျဖိဳးတဲ့ႏိုင္ငံဆိုတာ သိသာေစဖို႔ ပိုမိုျပသႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ျမင္မိတယ္။ လူၾကီးမင္း အမ်ားၾကီးေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ သရုပ္ေဖၚမႈေတြ၊ အဓိကလူမ်ဳိးစုၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ တရုတ္၊ မေလးရွားနဲ႔ အိႏၵိယလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ရိုးရာတင္ဆက္မႈေတြ၊ ျပည္တြင္းတပ္ဖြဲ႕အသီးသီးရဲ႕ ခ်ီတက္အေလးျပဳမႈေတြ၊ နည္းပညာဖြံ႕ျဖိဳးမႈ စတန္႔ျပကြက္ေတြ၊ အံ့မခန္းအလင္းေတြနဲ႔ မီးရွဴးမီးပန္းေတြနဲ႔ အခမ္းအနားကို လစ္ဟာမႈမရိွ အခ်ိန္ကိုက္က်င္းပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ Air Show လို႔ေခၚတဲ့ ေလေၾကာင္းသရုပ္ျပမႈပါပဲ။ ကမာၻ႕အေကာင္းဆံုးတိုက္ေလယာဥ္ စာရင္းဝင္ F16 ေလယာဥ္ ၆ စင္းဟာ Marina Bay ေကာင္းကင္ကို ထင္သလို ခ်ယ္လွယ္ျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အေရးအေၾကာင္းဆို တိုင္းျပည္အတြက္ စစ္ဦးကဘီလူးစီးတိုက္ႏိုင္သူေတြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။


မစၥတာလီခင္ဗ်ား - တိုင္းျပည္ကို တစ္ပါတီစနစ္နဲ႔ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္ေျပာေျပာ၊ စင္ကာပူလူမ်ဳိးေတြဟာ ႏြားေျခရာခြက္ထဲက ဖားေတြလုိ႔ပဲ ေျပာေျပာ - စင္ကာပူႏိုင္ငံနဲ႔ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အဆင့္အတန္းဟာ ျမင့္သထက္ ျမင့္လာေနတာကိုေတာ့ ျငင္းမရေတာ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံအသီးသီးက ပညာရွင္ေတြကေန အိမ္ေဖာ္ေတြအထိ လာအေျခခ်ေနထိုင္ေပမယ့္ တိုင္းျပည္စည္းကမ္း ပ်က္မသြားတာ၊ ရာဇဝတ္မႈေတြ မ်ားမလာတာ၊ တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြတက္လာေနတာဟာ ျပည္တြင္းသယံဇာတ လံုးဝမရိွတဲ့ ကၽြန္းႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ လူၾကီးမင္းတို႔ အစိုးရေၾကာင့္ဆိုတာ လက္ခံရမွာပါ။ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ဆက္ဆံတတ္မႈ၊ ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားဘဲ ဥပေဒနဲ႔အညီ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ ျပည္သူေတြ ရသင့္ရထိုက္တာေတြ ရရိွေအာင္ စီစဥ္ေပးႏိုင္မႈေတြေၾကာင့္လည္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဟာ တည္ျငိမ္တယ္လို႔ ေျပာရမယ့္ အေနအထားမွာ ရိွပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ မစၥတာလီကြမ္ယူးေရ - ကၽြန္ေတာ့္အျပန္လမ္းမွာ ျမန္မာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေတြးစရာေတြ ျပည့္ေနခဲ့ပါတယ္ဗ်ာ။

ယခု ၄၃ ႏွစ္ေျမာက္ အမ်ဳိးသားေန႔ (စင္ကာပူေမြးေန႔)မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ေအာင္ တိုးတက္ေနဖို႔၊ လူၾကီးမင္းလည္း က်န္းမာေစဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။

(Aug 9 က စင္ကာပူအမ်ဳိးသားေန႔ပြဲၾကည့္ျပီး ျပန္အလာ ဒီပို႔စ္ေလး ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ခုမွပဲ Publish လုပ္ျဖစ္တာပါ။)

6 comments:

Anonymous said...

ေမာင္ပြတ္... မ်က္စိထဲမွာ ျမင္သာေအာင္ေရးတတ္ပ

little moon said...

ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္ရတာ စိတ္ထဲမွာႏွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္လိုက္တာ။ တစ္ဆက္ထဲမွာပဲ ကိုယ္တို႔ ေရႊႏိုင္ငံၾကီး အတြက္ အေတြးေတြဆက္လို႔ အားငယ္ ၀မ္းနည္း လာသလိုလို ... လီကြမ္းယုကို သူ႔စာအုပ္ ဖတ္ျပီးကတည္းက အရမ္းကို ေလးစားခဲ့တာပါ။

Unknown said...

ကိုပြတ္ေရ

ကၽြန္ေတာ္ေလးစားရတဲ့ Blogger ေတြထဲမွာ ကိုပြတ္လဲ ပါ ပါတယ္ဗ်ာ။ တကယ္ပါ။ စကၤာပူမွာေနေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ စကၤာပူရဲ႕ ႏွိပ္ကြပ္မႈ (ႏိုင္ငံေရးအရ) ကို ခံခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြ ေပၚေပါက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဖတ္မိလိုက္တဲ့ ပို႔စ္ တစ္ခုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ မေနႏိုင္ဘဲ စကားရွည္မိတာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ။
စကၤာပူဟာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး တရားမွ်တမႈကို ဦးစားေပးတယ္လို႔ ယံုၾကည္ခဲ့မိေပမယ့္ စကၤာပူရဲ႕ တရား မွ်တမႈမရွိဘဲ ဖိႏွိပ္မႈေတြကို ေတြ႕မိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ တိုးတက္မႈ ႀကီးပြားမႈေတြဟာ အားက်စရာ တစ္ခုမွမေကာင္းေတာ့ဘူးလို႔ ခံစားလိုက္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရတက္လာတဲ့အခါမွာ သူ႔တို႔ထက္အမ်ားႀကီး သာမယ္လို႔ (အန္တီစုေၾကာင့္) ေတြးမိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္လို႔မွ အထင္ႀကီးစရာ မရွိ (တကယ္ေတာ့ အထင္ေသးမိပါတယ္) တဲ့ စကၤာပူအစိုးရကို ေကာင္းပါတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အစ္ကိုေရ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈဟာ သူ႔ႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ လူသားေတြ အားလံုးရဲ႕ ေက်နပ္မႈ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈ။ စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြနဲ႔ တိုင္းတာမယ္ဆိုတဲ့ စံႏႈန္းေတြ၊ လူထုေပၚမွာ ႐ိုးသားမႈ ရွိကိုရွိရမယ္ဆိုတဲ့ အရာေတြေပၚမွာ မ်က္ကြယ္ျပဳ သလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလားလို႔ဗ်ာ.............

little moon said...

ိကုိထက္ေအာင္ေရ ဒါကေတာ့ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာရွိပါတယ္။ ဒို႔ဆီမွာလဲ ရခိုင္ဖက္ကေဒသေတြနဲ႔ နယ္စပ္ေတြမွာ ကုလားေတြကို ဘယ္လိုႏွိပ္ကြပ္ခဲ့တယ္ အခုလည္း ေဆာင္ရြက္ဆဲပဲဆိုတာ မေမ့ေစခ်င္ဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ဦးစားေပးတာ ဓမၼတာပဲလို႔ ထင္မိပါတယ္။

SuN said...

မိုက္တယ္ .. 5 Stars!!

ကုိေပါ said...

………“ဒုတိယအခ်က္ ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိတာက လူၾကီးမင္းတို႔ရဲ႕ လူငယ္ေတြကို ေနရာေပးမႈပါပဲ။”…………

လီကြမ္းယူ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေတာ့ အသက္ ၃၅ ႏွစ္။
ဂုိခ်ဳပ္ေတာင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေတာ့ အသက္ ၄၉ ႏွစ္။
လီရွန္လြန္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေတာ့ အသက္ ၅၂ ႏွစ္။

ေနာက္ထပ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ႏုိင္မယ့္ ဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အသက္ကလည္း ေျခာက္ဆယ္နား ကပ္ေနၿပီ။

လူငယ္ေလးေတြအတြက္ ေနရာက ဘယ္နားမွာပါလိမ့္…အိမ့္…အိမ့္……အိမ့္……..